Choroba Alzheimera (AD – Alzheimers Disease) to przewlekła, postępująca choroba neurozwyrodnieniowa mózgu powodująca zanik komórek nerwowych. Alzheimer prowadzi do otępienia mózgowego – utraty pamięci, zdolności uczenia się i myślenia. Alzheimer stanowi ponad 60% przypadków chorób otępiennych. Nowa metaanaliza opublikowana w Frontiers in Aging Neuroscience bada związek między chorobą Alzheimera a poziomem witaminy C w osoczu. W badaniu stwierdzono, że niedobór witaminy C jest zaangażowany w postęp choroby. Co niezwykle istotne, naukowcy doszli do wniosku, że suplementacja witaminą C jest prawdopodobną strategią zapobiegania i leczenia tej choroby.
Postępujące zaburzenie neurodegeneracyjne ze średnim czasem przeżycia krótszym niż dziesięć lat po diagnozie. Choroba Alzheimera powoduje utratę pamięci, upośledzenie funkcji i szereg objawów psychiatrycznych, takich jak apatia, pobudzenie, psychoza i depresja. Alzheimer stanowi obecnie najczęstszą przyczynę śmiertelności wśród osób dorosłych w wieku 65 lat i starszych. Ponad 50 milionów ludzi na całym świecie żyje obecnie z tą chorobą. Medycyna konwencjonalna nie oferuje lekarstwa na Alzheimera. W najlepszym razie leki mogą jedynie opóźnić pogorszenie funkcji poznawczych.
Choroba Alzheimera a niedobory mikroskładników
Omawiana metaanaliza obejmuje łącznie 12 badań opublikowanych w okresie 21 lat (2000-2021). Obejmowały one łącznie 1100 pacjentów; 431 z nich miało chorobę Alzheimera, a 669 było zdrowych i funkcjonowało jako grupa kontrolna. Analiza ujawnia, że w porównaniu do osób zdrowych poziom witaminy C u pacjentów z chorobą Alzheimera jest znacznie obniżony. Ludzie, w przeciwieństwie do innych ssaków, nie są w stanie syntetyzować witaminy C w swoich organizmach. Opierając się na tym odkryciu naukowcy opisują, w jaki sposób utrzymanie równowagi oksydacyjnej mózgu zależy od różnych przeciwutleniaczy. Wśród tej grupy witamina C wykazuje najwyższe stężenie, czyli jest niezwykle silnym antyoksydantem.
Co ciekawe, w jednym z tych badań oceniono różne czynniki żywieniowe związane z otępieniem występującym przy chorobie Alzheimera i stwierdzono niski poziom kilku składników odżywczych. Wśród najważniejszych należy wymienić witaminę C, ale także witaminy B1, B6, B12 i E. Kolejne badanie również wykazało spadek przeciwutleniaczy w osoczu i witamin C, A i E, a także niższy poziom karotenoidów, takich jak luteina, alfa-karoten, beta-karoten i likopen. Te odkrycia są wyraźnie zgodne z Medycyną Komórkową dr med. Matthiasa Ratha, któryjuż przed laty wykazał, że niedobory witamin i innych mikroelementów są główną przyczyną dzisiejszych najczęstszych chorób przewlekłych.
Rewolucja w praktyce medycyny neurologicznej
Naukowcy sugerują zatem, aby suplementacja witaminą C stanowiła środek zdrowia publicznego w celu ograniczenia występowania i progresji Alzheimera. Wcześniejsze badania wykazały, że u osób z wysokim poziomem kwasów tłuszczowych omega-3 suplementacja witaminami z grupy B może zapobiec kurczeniu się mózgu, co jest cechą charakterystyczną tej choroby. Dokonany niedawno przegląd sugeruje ponadto, że witaminy z grupy B, zwłaszcza kwas foliowy, mogą mieć pozytywny wpływ na opóźnienie i zapobieganie ryzyku pogorszenia funkcji poznawczych.
Inne badania opisują ponadto, w jaki sposób specyficzne kombinacje przeciwutleniaczy mogą być skuteczne nie tylko w zapobieganiu chorobie Alzheimera, ale także w jej odwracaniu. W rezultacie szybko stają się widoczne korzystne efekty odżywiania dla poprawy funkcji poznawczych i demencji. Dzięki temu pacjenci z chorobą Alzheimera, ich rodziny i lekarze mają teraz dostęp do bardziej skutecznych opcji terapeutycznych. Jeśli sam zmagasz się z tą chorobą to wykorzystaj przedstawione tutaj wyniki badań. Podziel się również tym artykułem z innymi osobami.
